شتاب فراوانی که توسعه هماهنگ به مدرنیزاسیون چین تزریق میکند
از هجدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، کمیته مرکزی حزب حاکم این کشور به رهبری رفیق «شی جینگ پینگ» در کانون خود، چینش راهبردی نظاممندتر و ترتیبات کلی را برای توسعه هماهنگ مناطق شهری و روستایی انجام داده است.
تمام بخشهای کشور به طور کامل و دقیق مفهوم توسعه جدید را اجرا کرده، ساختار منطقهای تدریجا بهینه شده، هماهنگی توسعه شهری و روستایی مستمرا ارتقاء یافته و یک فضای گسترده جدید برای توسعه کیفیِ چین مداما گشوده شده است.
در چینِ امروز، تصویری بزرگ از توسعه منطقهای هماهنگ شرق، مرکز و غرب این کشور را در بر گرفته و هماهنگسازی شمال و جنوب به آهستگی در حال انجام است.
راهبردهای منطقهای بزرگ به شکل عمیق در حال پیشرفت هستند. سه نیروی پیش برنده اصلی برای توسعه کیفیِ اقتصاد منطقهای عبارتند از «پکن-تیانجین-ههبی»، «دلتای رود یانگتسه» و «گوانگدونگ، هنگکنگ و ماکائو» بیش از ۴۰ درصد اقتصاد چین را به خود اختصاص داده و به یک موتور قدرتمند برای توسعه تبدیل شدهاند.
شکاف توسعه منطقهای در حال کاهش یافتن است. تولید ناخالص داخلی (GDP) مناطق مرکزی و غربی در سال گذشته میلادی ۵۳.۹ تریلیون یوان بود، نرخ رشد میانگین سالانه طی ۱۰ سال گذشته ۷ درصد بوده و سهم GDP ملی این مناطق در مقایسه با سال ۲۰۱۳ ۲.۲ واحد درصد افزایش یافته است.
درجه ادغام شهری-روستایی در حال افزایش است. امروز بیش از ۱۵۰ میلیون نفر از جمعیت روستایی به شهرها مهاجرت کردهاند. نرخ شهری سازی چین در سال ۲۰۲۳ به ۶۶.۲ درصد رسید که در مقایسه با سال ۲۰۱۳ یک رشد ۱۲.۵ واحد درصدی را نشان میدهد.
اقتصاد چین با ورود به دوران جدید به مرحله توسعه کیفی ارتقاء یافته است. با این وجود، مشکلات توسعه نامتوازن و ناکافی همچنان برجسته هستند و شکافهای بزرگی در توسعه مناطق شهری و روستایی و توزیع درآمد وجود دارد.
چگونه میتوان توسعه را بهتر هماهنگ کرد؟ «شی جین پینگ» بر روند عمومی نظارت، برای دراز مدت برنامه ریزی و وضعیت کلی را طراحی و ترسیم میکند.
آقای شی یک مفهوم توسعه جدید را مطرح ساخته و توسعه هماهنگ در یک موقعیت مهم در توسعه ملی کلی قرار داده است. او تاکید دارد که هماهنگی هم یک ابزار و هم یک هدف توسعه است و همچنین یک استاندارد و معیار برای ارزیابی توسعه به حساب میآید. فقط با دستیابی به توسعه هماهنگ نواحی شهری و روستایی و مناطق، میتواند فضا برای چرخش داخلی گستردهتر و کاملتر باشد.
شی جین پینگ از هجدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، مداما به تفکر و برنامه ریزی برای حل مشکل توسعه نامتوازن با مفهوم هماهنگی، مبادرت ورزیده است.
او در خصوص پکن، تیانجین و ههبی، تاکید کرده که تنظیم ساختار اقتصادی و ساختار فضایی، اتخاذ یک مسیر جدید در مفهوم توسعه فشرده، کشف مدلی برای بهینه سازی توسعه در مناطق پرجمعیت و نواحی متراکم اقتصادی و ایجاد یک قطب رشد جدید ضروری است.
رهبر چین در خصوص «منطقه خلیج بزرگ گوانگدونگ-هنگ کنگ-ماکائو» نیز بر ضرورت ادغام هنگ کنگ و ماکائو در توسعه کلی ملی، تبدیل منطقه خلیج بزرگ گوانگدونگ-هنگ کنگ-ماکائو به نقطه اتکای استراتژیک الگوی توسعه جدید، یک سایت مثال زدنی برای توسعه کیفی و یک رهبر در مدرنیزاسیون به سبک چینی، تاکید کرده است.
شی جین پنیگ در خصوص دلتای رود یانگتسه بر ضرورت بر تمرکز بر دو کلیدواژه «ادغام» و «کیفی» برای ایجاد یک خوشه منطقهای توسعه با کیفیت بالا تاکید کرده است.
وی با برگزاری ۱۷ سمینار توسعه منطقهای از «همکاری کاهش فقر شرق-غرب» گرفته تا ترویج عمیق احیای شمال شرق و شکوفایی منطقه مرکزی، به جهت مناطق مختلف اشاره کرده تا مزایای نسبی خود را مطابق با شرایط محلی و در مسیر توسعه متمایز و کیفی به منصه ظهور برسانند.
