احیای فرهنگی چگونه به حفظ جذابیت روستاهای چین کمک میکند؟
«یو جیلیانگ» روستایی ۶۶ ساله از بخش «وویوان» استان «جیانگشی» در شرق چین پس از بیش از سه دهه زندگی در کلانشهر پرجنب و جوش «شنجن» (جنوب چین) به زادگاهش بازگشته است.
در میانه تلاشهای محلی برای آزادسازی پتانسیل گردشگری وویوان، «یو جیلیانگ»خانه بزرگ اجدادی خود را بازسازی و اوایل امسال به یک خانه بومگردی روستایی تبدیل کرد و طی این فرایند جذابیت معماری کلاسیک به سبک «هویجوئو» را حفظ نمود.
با توجه به تلاشهای چین برای رونق بخشیدن به نواحی روستایی خود، بسیاری از سنتهای فرهنگی فراموش شده به خصوص در بخشها و روستاهای کوچک، در حال احیا شدن هستند و به روندی منجر شده که به «سفر روستایی» معروف است.
«یو جیلیانگ» که همزمان از نوشیدن چایی که از برگهای چیده شده از یک باغ در روستا لذت میبرد، گفت: قبلا روستاییان باید از زادگاهشان دور میشدند تا پول در بیاورند. حالا میتوانند درست در خانه و زادگاهشان درآمد داشته باشند.
به گفته روستاییان، طی سه روز اول تعطیلات پنج روزه روز کارگر امسال، تمام اقامتگاههای بومگردی روستا کاملا رزرو شده بود.
به لطف سرمایهگذاریهای خصوصی و ابتکارات محلی، روستاها و ساختمانهای باستانی بخش وویوان طی سالهای اخیر تحت نوسازی قرار دارند. بسیاری از ساختمانهای تاریخی اکنون به عنوان فضاهای نمایشگاهی عمل میکنند و آثار هنری و محصولات فرهنگی و خلاقانه در آنها به نمایش در میآید.
آمارهای رسمی نشان میدهد، بخش وویوان که به عنوان «زیباترین روستا» در چین نیز معروف است، طی تعطیلات پنج روزه روز کارگر شاهد ۵۷۰ هزار بازدید بود که در مقایسه با سال قبل یک رشد ۱۰.۵ درصدی را نشان میدهد.
این دادهها شاهدی بر رونق در گردشگری روستایی است. در «Ctrip»، پلتفرم مسافرتی مطرح در چین، شمار نقاط دیدنی تازه افزوده شده در مناطق سطح بخش و روستا در سال جاری به عدد هزار نزدیک شد.
نه تنها مقاصد معروف مثل وویوان بلکه بسیاری از نواحی روستایی کمتر شناخته شده در چین نیز از احیای روستایی سود میبرند.
روستای «هوانگلینگ» در وویوان بخاطر مناظر نفس گیر گلهای کلزای آن مشهور است. این دهکده باستانی در فهرست «بهترین دهکدههای گردشگری» «سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل»، جایگاهی مطلوب را کسب کرده است. علاوه بر مناظر دیدنی روستایی، میراث فرهنگی ناملموس در حال تبدیل شدن به یکی دیگر از جاذبههای اصلی است.
ساخت چتر کاغذ روغنی «جیالو» یک میراث فرهنگی ناملموس در سطح ملی قلمداد میشود که بیش از ۸۰۰ سال سابقه دارد. این چترهای دستساز سنتی حالا به اقلام مُد پر طرفدار در میان گردشگران در این مقصد خاطره انگیز، تبدیل شدهاند.
در حال حاضر اشکال مختلفی از میراث فرهنگی ناملموس، که شامل تهیه شراب محلی، تهیه چای سبز، جوهردان سنگی و همچنین منبت کاری و حکاکی روی سنگ بوده، در جاذبههای گردشگری مهم وویوان مشهود است.
میراث فرهنگی ناملموس نه فقط به بازدیدکنندگان مجموعهای منحصربهفرد از سوغات را ارائه میکند بلکه یک منظره بصری چشم نواز را نیز در پیش چشم گردشگران قرار میدهد.
«دینگ یونجوان» معاون مدیر بازاریابی یک منطقه دیدنی در استان «هونان» (مرکز چین) گفت: برگزاری نمایشهای مردمی در مناطق دیدنی به گردشگران اجازه میدهد تا فرهنگ محلی منحصربهفرد را تجربه کنند و در عین حال خود را در یک فضای شاد و پرنشاط غرق میکنند.
جشنواره سالانه «مونیهی» در «بخش خودمختار تسانگیوان قومیت وا» در استان «یوننان» (جنوب غربی چین) طی تعطیلات روز کارگر امسال توجه گردشگران را از سراسر کشور به خود جلب کرد.
مردم قوم وا در این بخش به طور سنتی برای ابراز آرزوی سلامتی و شادی در طی برگزاری جشنواره، آب گل آلود را روی یکدیگر می ریزند و میمالند.
در یکی از روستاهای شهر «گویلین» در منطقه خودمختار «گوانگشی» کشاورزان محلی با جدیت به کار مزارع پلکانی میپردازند، زیرا آنها شروع فصل شخم زنی را در اوایل ماه مه جشن میگیرند. این رویه سنتی که شامل شخم زدن، حفر گودان نهال و حرس علفهای هرز است، به منظرهای جذاب برای گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شده است.
به باور «دای بین» رئیس «آکادمی گردشگری چین» شناسایی چنین روند گردشگری جدیدی ضروری است چرا که نه فقط به مناطق پایینتر تسری مییابد، بلکه تقاضا برای تجربههای فراتر از دیدن مناظر را در گردشگری برجسته میسازد.
