آقای بایدن! آمریکا بمب ساعتی برای اقتصاد جهان است نه چین

«جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده پنجشنبه هفته گذشته در یک رویداد سیاسی جمع‌آوری کمک مالی در ایالت یوتا، چین را به عنوان یک «بمب ساعتی» توصیف کرد. اما تا جایی که به اقتصاد جهان مربوط می‌شود آیا چین یک «بمب ساعتی» است یا آمریکا؟

برای بایدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا خوب نیست که درباره چین به این صورت حرف بزند تازه اگر به واقعیات اساسی درباره نرخ رشد اقتصادی چین و شمار افراد در سن کار و تعداد بازنشستگان در چین که او اشتباه درباره آن حرف زد، اشاره‌ای نکنیم.

زشت‌تر اینجاست که او مدعی وجود چنین مشکلات دروغینی برای چین شده و گفته «خوب نیست چرا که وقتی آدم‌های بد مشکل دارند، کارهای بدی انجام می‌دهند».

«آدم‌های بد» عبارتی بسیار توهین ‌آمیز علیه مردم چین است. ناشایست است که رهبر ایالات متحده درباره مردم چین با چنین بی احترامی صحبت کند.

نخستین بار نیست که سیاستمداران آمریکایی مدعی شده‌اند اقتصاد چین در حال فروپاشی است، امری که اشتباه است و باید به آن اعتراف کنند. انتقاد و حمله به چین به بخشی مهم از کمپین‌های سیاسی پیش از برگزاری انتخابات در آمریکا تبدیل شده است. بنا بر این این که چه کسی می‌تواند بیشترین بیهوده‌گویی را در قبل چین انجام دهد تا توجه افکار عمومی را جلب کند به یک رقابت تبدیل شده است.

با این وجود اگر عبارت «بمب ساعتی» را یک کلیشه در جهت انتخاب مجدد بایدن در نظر بگیریم آنگاه فقط موجب شرمساری او خواهد شد چرا که نشان می‌دهد این ادعا با واقعیت هیچ نسبتی ندارد.

تمام اقتصادهای جهان در حال دست و پنجه نرم کردن با انواع مختلف چالش‌ها برای خروج از اثرات نابود کننده پاندمی کووید-۱۹ هستند. چین هم در این میان استتثناء نیست. با این وجود اقتصاد چین انعطاف پذیری خود را نشان داده و علی‌رغم این حقیقت که باید بر مشکلاتی چون ایجاد شغل برای نسل جوان و افزایش هر چه بیشتر تقاضای داخلی غلبه کند، عمل بسیاری خوبی داشته است. بدیهی است این منجر به «بمب ساعتی» شدن چین نمی‌شود اما ایالات متحده در طرف دیگر ماجرا، یک بمب ساعتی محسوب می‌شود.

موسسه رتبه بندی «فیچ» اخیرا جایگاه اقتصاد آمریکا را به دلیل مشکلاتش از AAA به AA+ کاهش داده و به «وخامت پیوسته در استانداردهای حکمرانی ایالات متحده» اشاره کرده است. به گفته فیچ این اعلام فقط به دلیل بن بست در موضوع سقف بدهی ایالات متحده نیست بلکه دلیل آن وجود وخامت پیوسته در استانداردهای حکمرانی طی ۲۰ سال گذشته با توجه به مشکلات مالی و بدهی است.

بنا بر این اقتصاد ایالات متحده یک مشکل مزمن دارد نه فقط مشکلات موقتی.

علاوه بر این، این آمریکاست که حامی یکجانبه گرایی و حمایت گرایی در تجارت خود با بقیه جهان بوده است به گونه‌ای که به شکلی جدی زنجیره‌های صنعت و تامین جهانی را مختل کرده و به رشد اقتصاد جهانی آسیب زده است.

باید گفت این بازی‌های ژئوپلتیکی آمریکاست که بزرگترین ضربه و تهدید برای اقتصاد جهانی محسوب می‌شود.

بنا بر این اگر اگر باید می‌خواهد درباره یک «بمب ساعتی» حرف بزند، او باید درباره کشور خودش صحبت کند.