غرور ابرقدرتی آمریکا؛ آیا ایالات متحده می‌تواند همزمان در ۲ جبهه بجنگند؟
در دهه ۶۰ میلادی و در اوج جنگ سرد که تقریبا تبدیل به یک جنگ واقعی شده بود وزارت دفاع آمریکا «راهبرد دو و نیم» را به کار گرفت تا به طور همزمان قابلیت مبارزه در دو جنگ بزرگ و یک درگیری محدود را داشته باشد.
این راهبرد دولت پس از دولت اصلاح و به «مدل تئاتر دو سویه» تبدیل شد که در آن ایالات متحده باید قابلیت انجام تهاجم در خاورمیانه، احتمالا بیشتر علیه عراق، و در شرق دور، به احتمال زیاد علیه کره شمالی داشته باشد.
هیچکدام از این تدابیر راهبردی مطابق با آنچه کمیسیون دو حزبیِ «وضعیت راهبردی» کنگره آمریکا در جدیدترین گزارشش موسوم به «وضعیت راهبردی آمریکا» پیشنهاد کرده، نیست.
این گزارش که ۱۲ اکتبر (۲۰ مهر) منتشر شده، می‌گوید ایالات متحده باید برای جنگ‌های همزمان با روسیه و چین به وسیله افزایش نیروهای متعارف خود، تقویت همپیمانان و ارتقاء زرادخانه و برنامه هسته‌ای خود، آماده باشد.
این گزارش تا اندازه‌ای تکرار اظهارات «لوید آستین» وزیر دفاع ایالات متحده است که پس از درگیری خونبار اسرائیل-فلسطین گفت «آمریکا می‌تواند همزمان دو کار را انجام دهد». منظور او از این جمله این است که ایالات متحده می‌تواند از اسرائیل و اوکراین (در درگیری آن با روسیه) به طور همزمان حمایت کند.
اندیشکده آمریکایی «بنیاد هریتیج» در سال ۲۰۱۵ طی گزارشی موسوم به «شاخص قدرت نظامی ایالات متحده ۲۰۱۵» آورده، واشنگتن نمی‌تواند همزمان از عهده دو «اتفاق منطقه‌ای بزرگ» بر آید. همچنین نسخه سال ۲۰۱۸ این گزارش توانایی ارتش آمریکا برای پیروزی در جنگ علیه دو دشمن بزرگ را «کم» ارزیابی کرد.
اما برخی سیاستمداران مغرور در واشنگتن فکر می‌کنند آنها باهوش‌تر از روسای جمهور و کارشناسان ارتش هستند و مدعی‌اند آمریکا می‌تواند با دو قدرت بزرگ بجنگند.
به گواه تاریخ، تمام قدرت‌های جهانی که با دو یا چند کشور جنگیدند، بزودی دچار فروپاشی شده‌اند. آلمان با انگلیس و روسیه و سپس ایالات متحده جنگید و دست آخر در جنگ جهانی دوم مجبور به تسلیم شد. این کشور جنگ جهانی اول را هم باخته بود.
هر امپراطوری که رویای حکومت بر جهان با زور را داشته باشد، سرنوشتی جز شکست در انتظارش نیست. بدتر از آن، آمادگی برای جنگ علیه روسیه و چین به معنای آن است که برخی در ایالات متحده این دو قدرت را «دشمنان» خیالی تصور می‌کنند. شاید آمریکا در حال حاضر مشغول درگیری با روسیه، گرچه در یک درگیری نیابتی، در اوکراین باشد. ایالات متحده برای آزمایش «دشمن» دیگر در حال روی آوردن به چین است.
بدتر از همه و به شکل تناقض آمیزی غمبار این است که بخشی از کل این تمرین جنگ‌طلبی در وب‌سایتی موسوم به «موسسه صلح ایالات متحده» منتشر شده که مدعی است خود را «وقف این اصل کرده که دنیای بدون درگیری خشونت‌بار ممکن است».
شاید این حقیقت مسخره بهترین توضیح برای این موضوع باشد که ایالات متحده صلح را چگونه تفسیر می‌کند؛ غلبه یا تهدید به غلبه کردن تا یک نظام جهانی بسازد که در آن همه از واشنگتن به عنوان تنها ابرقدرت اطاعت کنند.
