عدم پرداخت بدهی آمریکا به سازمان ملل؛ مثالی منفی از «رهبر بین‌المللی»
«فرحان حق» معاون سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد به تازگی افشا کرده که ایالات متحده جمعا ۲.۸ میلیارد دلار به سازمان ملل بدهی دارد که از این مبلغ ۱.۵ میلیارد دلار مربوط به بودجه عادی این نهاد بین المللی است.
عدم پرداخت طولانی مدت بدهی آمریکا به سازمان ملل به عنوان یکی از مهم‌ترین اعضای سازمان ملل بار دیگر مثالی منفی از «رهبری بین‌المللی» ارائه کرده است.
نمی‌توان از ناکامی درازمدت ایالات متحده که بزرگترین اقتصاد جهان است، در پرداخت بدهی خود به سازمان ملل صرف نظرکرد. برای ابرقدرتی که قادر است میلیاردها دلار برای حمایت از جنگ‌ها هزینه کند، ۲.۸ میلیارد دلار بدهی به سازمان ملل رقمی ناچیز به حساب می‌آید. این رویکرد گزینشی منعکس کننده موضع ایالات محده در قبال مقررات بین المللی است؛ این قوانین وقتی در خدمت منافع اوست از آنها حمایت می‌کند و در عین حال در حالی که از مسئولیت‌هایی که در خور جایگاه قدرت بزرگ خود است، طفره می‌رود.
فشار مالی از گذشته یک مشکل پایدار برای سازمان ملل بوده است. ایالات متحده فقط وقتی حق عضویت خود را پرداخت کرده که به حمایت سازمان ملل نیز داشته؛ درست پس از حملات ۱۱ سپتامبر که پرداخت خود را کامل انجام داد.
با این حال، امروز شاهدیم با ناتوانی سازمان ملل در برآورده کردن خواسته‌های آمریکا در قبال قطعنامه‌های مربوط به بحران اوکراین و درگیری اسرائیل-فلسطین، حق عضویتش را همچنان پرداخت نکرده است.
آمریکا قدرت و جایگاه اقتصادی خود در سازمان ملل را به عنوان یک اهرم فشار می‌بیند و از بدهی خود به عنوان یک «برگ برنده» برای مجبور ساختن این نهاد بین‌المللی برای همسو شدن هر چه بیشتر با مواضع و منافع ایالات متحده در موضوعات بین‌المللی، استفاده می‌کند.
از نظر ایالات متحده، مسئولیت را می‌توان گزینشی انجام داد و می‌توان از تعهدات شانه خالی کرد. این رویکرد بی توجهی آمریکا به انجام وظایف خود به عنوان یک قدرت بزرگ را آشکار می‌سازد.
ایالات متحده همواره بر «رهبری بین المللی» خود تاکید کرده امری که در تضاد آشکار با اقداماتش قرار دارد.
این تضاد نه فقط از دست دادن مسئولیت بین المللی آمریکا را برجسته می‌سازد، بلکه درک روزافزون جهان از بی اعتنایی ایالات متحده به چندجانبه گرایی را نیز تقویت می‌بخشد. این رویکرد به شهرت آمریکا ضربه می‌زند، بی اعتمادی کشورهای در حال توسعه به ایالات متحده را تعمیق می‌بخشد و اعتبار و بنیاد اخلاقی آن در سطح جهان را تباه می‌کند.
سازمان ملل در میانه چند قطبی روزافزون در نظم بین‌المللی فعلی و تقویت همکاری منطقه‌ای همچنان یک پلتفرم ضروری برای حکمرانی جهانی به حساب می‌آید.
در صورتی که آمریکا به نادیده گرفتن صلاحیت و اعتبار سازمان ملل ادامه دهد، فقط شهرتش در حکمرانی جهانی باز هم کاهش خواهد یافت.
