مطالعه؛ بزرگترین سرگرمی شی جین پینگ

۲۳ آوریل روز جهانی مطالعه است ، شی جین پینگ رئیس جمهوری خلق چین ۱۹ مارس ۲۰۱۳ هنگام مصاحبه با رسانه‌های کشورهای عضو «بریکس» گفت: من سرگرمی‌های زیادی دارم و بزرگترین آنها مطالعه است. مطالعه به یک سبک زندگی برای من تبدیل شده است.

رئیس جمهور «شی» در سال ۱۹۶۹ یعنی زمانی که کمتر از ۱۶ سال سن داشت از پکن به دهکده «لیانگ‌جیاهه» در استان «شاآن‌شی» رفت. او به یاد می‌آورد در آن زمان به غیر از کار و در ارتباط بودن با توده مردم، دوست داشت هر جا که بتواند کتاب بخواند

شی به خاطر می‌آورد «من تمام ادبیات کلاسیک را که در آن زمان می‌توانستم پیدا کنم را می‌خواندم و چیزهایی که الان در ذهنم شکل می‌گیرد اثر مطالعات همان زمان است. شنیده بودم که یک جوان درس‌خوانده اهل پکن کتاب “فاوست” را دارد؛ ۱۵کیلومتر پیاده رفتم تا آن را قرض بگیرم.»

او به یاد می‌آورد برای همزاد پنداری با قهرمان کتاب «چه باید کرد؟» اثر «نیکلای چرنیشفسکی» ملحفه تخت را برداشته و روی چوب سفت و سخت می‌خوابید و در برف روی زمین می‌خزید.

برخی از اطرافیان شی جین پینگ به یاد می‌آورند که او همیشه کتاب‌های زیادی به همراه داشت و گاهی هنگام غذا خوردن هم کتاب می‌خواند. پس از یک روز کاری سخت او باز هم چراغ اتاقش را روشن بود و کتاب‌هایی به قطر آجر را مطالعه می‌کرد.

در اکتبر ۲۰۱۵ هنگامی که در شورای شهر لندن سخنرانی می‌کرد، در مورد خاطره‌ای از دوران هفت سال کشاورزی خود در شمال شاآن‌شی و خواندن آثار «شکسپیر» گفت: فراز و نشیب‌های آثار شکسپیر، شخصیت‌های واقعی و احساسات آنها همگی عمیقا مرا مجذوب خود کرده بود. هنگامی که جوان بودم در آن زمین لم یزرع زرد رنگ در شاآن‌شی مدام به سوال معروف شکسپیر یعنی «بودن یا نبودن» فکر می‌کردم. در نهایت به این باور رسیدم که باید خودم را وقف سرزمین مادری و مردم میهنم کنم. معتقدم هر کسی که آثار شکسپیر را بخواند علاوه بر کشف استعدادهای برجسته خود، در زندگی از آنها عمیقا الهام خواهد گرفت.

شی جین پینگ هر گاه به سفر خارجی می‌رود  در کنار بهره بردن از ادبیات کلاسیک چینی، گاهی به آثار ادبیات‌ کلاسیک کشورهای دیگر نیز اشاره می‌کند.

پیش از سفر سال ۲۰۱۶ شی جین پینگ به ایران، مقاله‌ای از او در روزنامه «ایران» منتشر شد که در آن به یک ضرب المثل چینی اشاره شد که می‌گوید شناخت یکدیگر مهمترین چیز است. او در این مقاله همچنین به ضرب‌المثل ایرانی دل به دل راه داردن و سخن «هر چه نپاید، دلبستگی را نشاید.» از سعدی نیز اشاره کرد.