چرا آمریکا و گروه ۷ حتی نمی‌توانند واژه «آتش بس» را به زبان آورند؟
ایالات متحده و گروه ۷ که همیشه بر «حقوق بشر» و «امور بشردوستانه» تاکید می‌کنند این بار در مواجهه با فاجعه انسانی غمبار هر روز غزه، واقعیت تلخ کشتن شدن روزانه بیش از ۱۰۰ کودک به دلیل جنگ و درخواست‌های روزافزون جهانی برای یک آتش بس انسان دوستانه فوری، به شکلی گیج کننده حتی نمی‌توانند واژه «آتش بس» را به زبان آورند.
بیانیه مشترکی که هشتم نوامبر (۱۷ آبان) طی «نشست وزرای خارجه گروه ۷» در توکیو صادر شد مفصلا به درگیری اسرائیل-فلسطین پرداخت. اما این بیانیه به شکلی سطحی از اسرائیل خواستار «توقف بشردوستانه» اقدامات نظامی آن در غزه شد بدون اینکه اشاره‌ای به «آتش بس، متارکه جنگ یا از سرگیری گفتگوهای صلح» کند. همچنین هیچ اشاره‌ای به اجرای قطعنامه نشست ویژه اضطراری مجمع عمومی سازمان ملل یا تحت فشار گذاشتن شورای امنیت برای اتخاذ اقدامات مسئولانه نشد. به نظر می‌رسد پیام این بیانیه یک تایید تلویحی یا حتی رواداری اقدامات نظامی اسرائیل در غزه از جانب گروه ۷ باشد. به اصطلاح «توقف بشردوستانه» نیز به نظر بیشتر شبیه یک ژست سرسری از طرف ایالات متحده گروه ۷ در مقابل جامعه بین‌المللی است.
البته این موردی نیست که ایالات متحده یا گروه ۷ واقعا در آن ضعیف باشند. در حقیقت، آنها از نفوذ منحصربفردی بر اسرائیل برخوردارند و قدرت مداخله در وضعیت جاری اسرائیل-فلسطین را دارند.
با این وجود آنها تمایلی به استفاده از این نفوذ و قدرت بخاطر صلح و غیرنظامیان فلسطینی ندارند. رویکرد آنها در قبال دیگر کشورها یا موضوعات یکسان نیست. بر همگان آشکار است که بیانیه‌های مشترک گروه ۷ اغلب خود را دست بالا می‌بیند و در امور داخلی دیگر کشورها مداخله می‌کند اما وقتی یک بحران بشردوستانه هنوز حل نشده و نیازمند اقدام عملی آمریکا و گروه ۷ است، رنگ واقعی آنها فورا آشکار می‌شود. ایالات متحده و گروه ۷ در مقابل جان غیرنظامیان بیگناه فلسطینی و محاسبات سیاسی واشنگتن بی درنگ گزینه دوم را برگزیدند امری که نشان دهنده دورویی و استانداردهای دوگانه فاحش آنهاست.
همانطور که «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد اشاره کرده، این کابوس در غزه چیزی بیشتر از یک بحران بشردوستانه است. این یک بحران انسانی است. برخی مقامات سازمان ملل ناراحتی عمیق خود را ابراز داشته و گفتند سطح کشتار و رنج «غیرقابل درک» است و «هر روز فکر می‌کنید بدترین روز است اما فردا بدتر است». واضح است تا زمانی که جنگ ادامه یابد، نقض‌های بیشتر قوانین بشردوستانه بین‌المللی اتفاق خواهد افتاد. درک این موضوع دشوار نیست.
همانطور که «جانگ جون» نماینده دائم چین در سازمان ملل گفت، امنیت مطلق را نمی‌توان با اعمال مجازات جمعی بر غیرنظامیان حاصل کرد و خشونت برای خشونت فقط به افزایش نفرت و تقابل منجر می‌شود.
اجازه دادن به تداوم جنگ در غزه به راحتی میتواند به یک فاجعه نظامی تبدیل شود که کل منطقه را درگیر خواهد کرد. این وضعیت خسارت متقابل برای تمام طرف‌ها از جمله ایالات متحده غیرمطلوب است. دورویی آمریکا و گروه ۷ در درخواست یک «توقف بشردوستانه» به جای آتش بس نه تنها غیراخلاقی است بلکه برای کل جهان نیز شدیدا بی‌ثبات‌کننده و خطرناک است.
غزه به یک «آتش بس جعلی» نیاز ندارد بلکه به یک «آتش بس واقعی» نیاز دارد. فقط هنگامی که تمام طرف‌های درگیر فورا همه اقدامات خصومت آمیز را متوقف کنند، مذاکرات صلح واقعی و تلاش‌های امدادی بشردوستانه میتواند آغاز شود. بدون یک آتش بس جامع، هر مقدار کمک بشردوستانه مثل قطره‌ای در دریاست.
