تورم یک پدیده ارادی است

اگر ارزش پول بر پایه ارزش ذاتی باشد، خلق پول به جز از طرف دولت ممکن نخواهد بود. بانکها فقط امکان خلق اعتبار پیدا می کنند.

خلق اعتبار با امکان تسویه و تصفیه در دور اول از طرف دولت و یا نهادهای پولی معتبر عمومی( ونه خصوصی ، که غصب امتیاز است) بی اشکال و طبیعی و مصداق خرید و فروش نسیه، سلف و خلف است.

پس دلیل تورم حجم نقدینگی نیست. حجم نقدینگی ابزار است که زمینه ساز تحقق تورم است. عاملی و علتی قابلی است نه علت فاعل. حجم نقدینگی شامل دو جز است. پایه پولی و ضریب فزاینده. افزایش پایه پولی علت قابلی تورم است .

چون بدون خلق و گردش کالا خلق و گردش پیدا می کند. ضریب فزاینده نیز در صورتی که با خلق و گردش کالا(در بخش مولّد) افزایش یابد تورم زا نیست. یعنی علت قابلی تورم نمی شود و حتی اگر در بخش غیر مولد افزایش یابد علت فاعلی نیست.

بهانه حجم نقدینگی عامل(فاعلی) تورم یک علامت گمراه کننده است تا عوامل انسانی فاعل (دولت، بانکها، دلالان و …)خود را پشت این پرده پنهان کنند و منافع و قدرت خرید مردم را غارت کنند.

تورم یک پدیده ارادی است و زمینه ساز قابلی آن عدم تعریف پول پایه طلا و تثبیت ارزش پول ملی است. ۲–تورم ناشی از کمبود کالا نیز پدیده فاعلی بدست ارادی انسان است.

نویسنده: عبدالمجید شیخی، کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه