راهکارهای کارشناسان اندیشکده‌های «RCEP» درباره پیشبرد تجارت آزاد و مقابله با حمایت‌گرایی تجاری

این نشست بر موضوعات کلیدی مانند نقش RCEP در تقویت تجارت آزاد، گسترش ترتیبات منطقه‌ای تجارت آزاد با محوریت آسیا و همچنین بررسی چالش‌ها، فرصت‌ها و راهبردهای عمل‌گرایانه پیشِ روی پیمان مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای تمرکز داشت.

کارشناسان و پژوهشگرانی از هر ۱۵ کشور عضو RCEP به همراه نمایندگانی از شبکه اندیشکده‌های پیمان مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای (RCEPTTN) در این مباحث مشارکت داشتند و به اجماعی مشترک درخصوص موضوعات مطرح‌شده دست یافتند که در ۶ بند زیر خلاصه شده است.

 ۱- انزوا و تقابل تنها به رکود و تنش می‌انجامد، در حالی که تعامل، همکاری، منافع مشترک و روابط برد-برد خواست مشترک تمامی ملت‌ها و روند غالب دوران معاصر است. در حال حاضر، اقتصاد جهانی با چالش‌های شدید ناشی از سیاست‌های یکجانبه‌گرایی و حمایت‌گرایی روبروست، سیستم تجاری چندجانبه تحت فشاری شدید قرار دارد و تجارت آزاد جهانی با بی‌نظمی مواجه است. آسیا که به‌عنوان کانونی برجسته برای همکاری و توسعه جهانی شناخته می‌شود، با چالش‌هایی بی‌سابقه و در عین حال فرصت‌هایی قابل‌توجه روبه‌رو است. کشورهای آسیایی باید با همکاری یکدیگر از نظم تجارت آزاد پاسداری کرده و با حمایت‌گرایی تجاری مخالفت ورزند.

۲- پیمان مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای (RCEP) یک اقدام راهبردی مهم برای پاسخ به حمایت‌گرایی تجاری است. این پیمان به عنوان موتور محرک اصلی در گسترش تجارت آزاد منطقه‌ای، تسریع همگرایی اقتصادی منطقه‌ای و تحقق توسعه جامع و پایدار میان اعضای خود ایفای نقش می‌کند. امضا و اجرای RCEP نقطه عطفی در یکپارچگی اقتصادی منطقه‌ای است به گونه‌ای که کاملا تعهد قاطع کشورهای منطقه به چندجانبه‌گرایی و تجارت آزاد را نشان می‌دهد. بزرگترین نقطه قوت RCEP در تجارت آزاد مبتنی بر بازارهای باز و قواعد فراگیر است. در شرایط کنونی، منافعی که این پیمان به همراه می‌آورد، از ارزش ویژه‌ای برخوردار است.

 ۳- باید با محور قرار دادن تجارت آزاد، روند اجرای RCEP را به‌صورت پیوسته به پیش برد، ساخت مشترک بزرگ‌ترین منطقه تجارت آزاد پیشرفته جهان را تقویت کرد و فرایند تجارت آزاد درون‌منطقه‌ای را سرعت بخشید. همچنین ضروری است که با قاطعیت از نظام چندجانبه تجاری مبتنی بر قواعد دفاع کنیم، ثبات زنجیره‌های صنعتی و تأمین را تضمین نماییم و یک محیط اقتصادی منطقه‌ای قابل پیش‌بینی، شفاف، عادلانه، فراگیر و باز را حفظ کنیم.

 ۴- لازم است همکاری میان RCEP و دیگر شرکای تجاری آزاد را تقویت گردد و مشترکا شبکه‌ای از مشارکت‌ها در حمایت از تجارت آزاد شکل گیرد تا به‌طور جمعی با حمایت‌گرایی تجاری و یک‌جانبه‌گرایی مقابله شود. پیمان مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای باید فعالانه همکاری سازنده با مناطق نوظهور و سایر اقتصادهای متعهد به تجارت آزاد را تعمیق بخشد. RCEP از طریق همکاری با بازیگران متعهد به نظم بین‌المللی منصفانه و مبتنی بر قوانین، قادر است به گونه‌ای کارآمدتر از خود مقابل تاثیرات مخرب یکجانبه‌گرایی و حمایت‌گرایی محافظت کند.

 ۵- باید به بهبود و ارتقاء سازوکار حکمرانی RCEP سرعت بخشید. می‌بایست ارزیابی و تحلیل اجرای مفاد پیمان مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای تقویت یافته و زمینه ارتقای قواعد RCEP فراهم گردد. ضروری است در زمان مناسب دبیرخانه‌ای برای RCEP ایجاد شود؛ کمیته‌ای برای رسیدگی به اختلافات تجاری در چارچوب این پیمان تشکیل گردد؛ روند گسترش اعضای این توافق تسریع شود؛ و برگزاری اجلاس سران RCEP در دستور کار قرار گیرد تا هماهنگی در اجرای این توافق تقویت شود.

 ۶- باید از ظرفیت اندیشکده‌های منطقه RCEP بهره بیشتری برد. اندیشکده‌ها در مواجهه با چالش‌های جدی ناشی از تحولات جهانی، باید با بسیج خرد جمعی، تقویت وفاق عمومی و یکپارچه‌سازی تلاش‌ها، همکاری‌های خود را گسترش دهند.

لازم است به‌طور مشترک پژوهش‌ها در زمینه تجارت آزاد و یکپارچگی اقتصادی منطقه‌ای تقویت گردد و پیشنهادات سیاستی مناسبی ارائه شود؛ همچنین، ضروری است پلتفرم‌های تبادل بین‌المللی سطح بالا برای ارتقای گفت‌وگو و همکاری میان اندیشکده‌ها به‌طور مشترک ساخته شود. علاوه بر این باید همکاری در زمینه‌های نوظهور تحت چارچوب RCEP ترویج گردد و طرح‌های مختلفی برای تقویت ظرفیت‌ها مشترکا اجرا شود. در نهایت، لازم است تبادل فرهنگی و درک متقابل درون‌منطقه‌ای به‌طور مشترک تقویت گردد.