بی اعتبار شدن فرانسه با تن دادن به بازی آمریکا
تنها ناو هواپیمابر هسته ای فرانسه به همراه چند کشتی جنگی دیگر این کشور که در فیلیپین لنگر انداخته بودند، روز یکشنبه ۲۳ فوریه همراه با نیروی دریایی فیلیپین یک رزمایش نظامی را در آب های مورد مناقشه دریای جنوب چین برگزار کرد. با این حال، این قدرت نمایی آتشین تنها نشان داد که واشنگتن از پشت پرده و به واسطه مانیل در حال کنترل پاریس مثل یک عروسک خیمه شب بازی است.
نمایی از جزیره هوآنگ یان چین
فرانسه ادعا می کند که تعامل ناو هواپیمابر این کشور با «متحدان امنیتی» پاریس برای ارتقای «امنیت منطقه » بوده است، اما بدیهی است که این بهانه ضعیف تنها حضور نا به جای نیروی دریایی فرانسه در این آب ها را پررنگ تر می کند
ماری فونتانل، سفیر فرانسه در مانیل روز یکشنبه روی عرشه ناو هواپیمابر شارل دوگل و در جمع خبرنگاران گفت: «هدف ما تعمیق همکاری با آن گروه از شرکای منطقه ای فرانسه است که با ما ارزش های مشترکی مانند حمایت از قوانین بین المللی و تضمین آزادی دریانوردی در آب های بین المللی دارند.» این ناو هواپیمابر روز جمعه در خلیج سوبیک در شمال غربی مانیل پهلو گرفت که پیش از این محل استقرار نیروی دریایی ایالات متحده در فیلیپین بوده است.
فونتانل افزود: «حضور ما یادآور اهمیت ترویج و محافظت از قوانین بین المللی و همکاری به عنوان عاملی برای متحد کردن همه ما با یکدیگر است.»
اما تمام اینها همان حرفهای کلیشهای ایالات متحده است که این کشور مدام برای تبرئه کردن خود در اجرای راهبرد تفرقهآمیز، مداخله جویانه و فرسایشی خود در آبهای «اقیانوس هند و آرام» پیوسته آنها را تکرار میکند. ایالات متحده در واقع میخواهد با سازماندهی متحدان و شرکای خود، از آنان به صورت مهره هایی برای اجرای این راهبرد استفاده کند و همین موضوع نیز باعث شده فیلیپین جسارت آن را پیدا کند تا پیوسته به انجام اقدامات تحریکآمیز در رابطه با مناقشه دریایی خود با چین ادامه دهد
متأسفانه اکنون یک کشور بزرگ غربی مثل فرانسه که همواره دم از استقلال راهبردی خود میزند نیز به چنان مرتبه پایینی نزول کرده که بر اساس دستورالعمل های سلطه طلبانه ایالات متحده و به عنوان مهره این کشور، نیروهای خود را به هزاران کیلومتر دورتر از این کشور و به منطقه ای فرستاده که با هیچ یک از کشورهای آن هیچ اختلافی ندارد.
وقتی پرتردد بودن آب های یک منطقه و استفاده از این آب ها به عنوان یک مسیر لجستیکی بین المللی به بهانه ای برای مداخله نیروهای بیگانه در یک وضعیت منطقه ای میشود و آن هم در زمانی که در این آب ها صلح برقرار است، به روشنی میتوان دریافت که ایالات متحده و متحدانش در واقع میخواهند از این طریق ماهیت مداخله جویانه حضور خود در دریای جنوب چین را به بهانه حفاظت از «آزادی دریانوردی»، «نظم مبتنی بر پیروی از قواعد حقوقی” و «قانون» پنهان کنند و آنها بدون اینکه هیچ توجهی به این موارد داشته باشند، در واقع به دنبال اهداف دیگری هستند.
بیش از دو ماه است که ناوهواپیمابر شارل دوگل فرانسه در آب های «اقیانوس های هند و آرام” مستقر شده و در این مدت با بازگشت دولت دونالد ترامپ و اقدامات آن در جهت اجرای راهبرد «اول آمریکا»، تغییراتی را در سیاست های داخلی و خارجی ایالات متحده رقم زده که بسیاری از متحدان و شرکای آمریکا از جمله همین فرانسه را در مورد برخی از مهمترین مسائل جهانی مانند امور تجاری و تغییرات آب و هوایی و بحران اوکراین سردرگم کرده است.
با توجه به دیدار این هفته رئیس جمهور فرانسه از واشنگتن که با هدف حفظ روابط دوجانبه در مسیر درست انجام میشود، اکنون پاریس باید در مورد منطقی بودن ادامه پایبندی فرانسه به راهبرد دولت سابق آمریکا در آب های «اقیانوس های هند و آرام» و دریای جنوب چین تأمل کند، چرا که این راهبرد تا همین جا نیز با برخورد سرد اکثر کشورهای منطقه مواجه شده است.